Dojazd

Choroba de Quervaina

(kciuk matki, zapalenie pierwszego przedziału prostowników kciuka)

Co to jest zespół de Quervaina?

Zespół de Quervaina to medyczne określenie stanu zapalnego pochewki ścięgnistej mięśni prostowników palców dłoni. Choroba dotyczy głównie mięśni kciuka, odpowiedzialnych za ruchy prostowania i odwodzenia.

Problem najczęściej dotyczy osób wykonujących prace z ustawicznym wykonywaniem jednakowych ruchów powodujących przeciążenie ścięgien mięśni kciuka – np. przy obsłudze instrumentów muzycznych, grze w tenisa, pisaniu na klawiaturze czy nawet pisaniu na telefonie. Schorzenie to często występuje u młodych matek, przeciążających dłonie w trakcie opieki nad niemowlęciem przed częste ich podnoszenie.

Jakie są objawy schorzenia?

Objawy choroby:

ból podstawy kciuka, nasilający się przy poruszaniu,
ból promieniujący w kierunku nadgarstka i przedramienia,
wrażenie ucisku powyżej wyrostka rylcowatego,
przekrwienie i zaczerwienienie skóry w okolicy palca,
obrzęk i powiększenie obrysu okolicy wyrostka,
przeskakiwanie ścięgien ponad wyrostkiem,
przeczulica u nasady kciuka.

Sposoby leczenia choroby de Quervaina.

Najczęściej dolegliwości ustępują samoistnie po wyeliminowaniu czynnika sprawczego.

Jeśli dolegliwości nie ustępują, wprowadza się inne metody leczenia nieoperacyjnego – rekomendowane są miękkie ortezy dłoni, fizykoterapia, podanie leków.

Zabieg chirurgiczny jest wykonywany jedynie w ostateczności i opiera się na nacięciu zmienionej chorobowo pochewki ścięgnistej.

W ten sposób możliwe jest uwolnienie ścięgien , przywrócenie ich właściwego ślizgu i uwolnienie od dolegliwości bólowych.

Po zabiegu rana jest zszywana. Pacjent musi też nosić dren (przeważnie usuwany na następny dzień) oraz miękki opatrunek. Zdjęcie szwów ma miejsce po ok. 2 tygodniach.

Ganglion

(torbiel galaretowata)

Co to jest ganglion?

Ganglion to guzek wypełniony galaretowatym płynem (nie ma on żadnego związku z chorobami nowotworowymi).

Najczęściej występuje w obrębie nadgarstka, ale może również występować w innych okolicach ciała, np na stopie. Pojawia się najczęściej w wyniku przeciążenia stawu, jego urazu lub stanu zapalnego ścięgien. Pojawia się nadmierna produkcja płynu stawowego, który gromadzi się wewnątrz guzka.

Jakie są objawy?

Ganglion to wyczuwalny guzek, który może powodować:

ból i uczucie dyskomfortu przy ruchach,
nadwrażliwość na dotyk,
brak możliwości pełnego zakresu ruchu ,
stan zapalny w okolicy stawu,
gdy znajduje się na stopie problemy z doborem obuwia.

Niekiedy guzek powiększa się i maleje w zależności od wysiłku lub przeciążeń.

Sposoby leczenia ganglionów.

Zdarza się, że ganglion może zniknąć samoistnie.

Stosuje się fizykoterapię oraz leczenie nieoperacyjne polegające na aspiracji płynu (nakłucie i odciągnięcie galaretowatego płynu oraz podanie kortykosteroidów do torbieli, w celu zagojenia jej ścianek).

Kiedy te metody zawiodą i ganglion odrósł można spróbować leczenia operacyjnego, polegającego na całościowym wycięciu torbieli.

Zespół cieśni nadgarstka

(zespół kanału nadgarstka)

Jakie są objawy zespołu cieśni nadgarstka?

Choroba ta przejawia się bólami i drętwieniem nadgarstka, dłoni i trzech pierwszych palców. Pojawia się zaburzenie czucia neurologicznego, mrowienie, uczucie kłucia i cierpnięcia, czasami objawia się to wypadaniem trzymanych przedmiotów z ręki. Objawy są uciążliwe, odczuwane są w spoczynku, nasilają się szczególnie przy zgięciu nadgarstka, mogą pojawić się także w nocy, co powoduje wybudzanie (promieniowanie bólu do przedramienia i łokcia).

Co jest przyczyną schorzenia?

Objawy towarzyszące chorobie powstają na skutek przewlekłego ucisku na nerw pośrodkowy na poziomie nadgarstka. Choroba może rozwijać się przez wiele lat. Najczęściej chorują kobiety oraz osoby wykonujące prace ręczne, polegające ma powtarzających się jednakowych ruchach palców i nadgarstka. Rozwinięciu się zespołu cieśni nadgarstka sprzyjają inne choroby narządu ruchu (reumatoidalne, zwyrodnieniowe, stany zapalne stawów) oraz ogólnoustrojowe (cukrzyca, alkoholizm, otyłość i in.) Bardziej narażone są również kobiety w ciąży.

Sposoby leczenia zespołu kanału nadgarstka.

Diagnostyka obejmuje przede wszystkim badania kliniczne i badanie przewodnictwa nerwowego (EMG). Leczenie zachowawcze mające na celu zwiększenie przestrzeni kanału nadgarstka polega na podaniu leków, unikaniu przeciążeń i ruchów zginających nadgarstek, spaniu z wyprostowanymi nadgarstkami, zastosowaniu zabiegów fizykoterapeutycznych. Terapia zachowawcza przynosi efekty średnio po 3-4 miesiącach

Najskuteczniejszym leczeniem jest leczenie chirurgiczne, polegające na odbarczeniu nerwu pośrodkowego w miejscu ucisku. Zabieg przeprowadza się w znieczuleniu miejscowym. Więzadło uciskające nerw zostaje przecięte, a zmiany zwyrodnieniowe i zrosty usunięte. Objawy bólowe zazwyczaj znikają natychmiastowo, a optymalne rezultaty neurologiczne są widoczne po kilku miesiącach (w zależności od stopnia zaawansowania choroby).

Palec trzaskający

(palec zatrzaskujący/strzelający, zakleszczające zapalenie pochewki ścięgien)

Co to jest palec trzaskający?

Osoba dotknięta tym schorzeniem podczas ruchu palcem odczuwa trzaskanie, czemu może towarzyszyć ból. W bardziej zaawansowanych przypadkach ruch palca może być zablokowany. Najczęściej dotyczy palca serdecznego i kciuka. W stanach zapalnych może pojawić się opuchlizna i zaczerwienienie skóry palca.

Jakie są przyczyny?

Etiologia powstawania schorzenia nie jest do końca ustalona. Czynnikami wpływającymi na jego pojawianie się są najczęściej urazy mechaniczne i przeciążenia mięśni zginających palce (np. w trakcie pracy przy klawiaturze, czy grze na instrumentach). Przyczyną tego jest pogrubienie ścięgna, którego ruch zapewnia zgięcie palca. Zgrubienie to przeciskając się przez pochewkę ścięgna przeskakuje powodując opisane objawy.

Sposoby leczenia palca strzelającego.

Po wystąpieniu pierwszych objawów dość skuteczne jest leczenie nieoperacyjne. Zalecana jest fizjoterapia, a w ustabilizowaniu stanów zapalnych pomaga farmakoterapia doustna, a także leki w postaci iniekcji.

Kiedy leczenie zachowawcze nie daje zamierzonych rezultatów, należy przeprowadzić niewielką operację polegającą na uwolnieniu ścięgna poprzez przecięcie fragmentu pochewki tego ścięgna.

Po zabiegu konieczna jest rehabilitacja, dzięki której Pacjent może odzyskać pełną ruchomość stawu.

Adres gabinetu:

ul. Wyszyńskiego 17

32-500 Chrzanów